La Canopée, de boomkruin, is de naam die Patrick Berger zijn ontwerp gaf voor het nieuwe complex waar ooit Les Halles stond. Een pisgele luifel noemt een deel van de Parijzenaars het al smalend. Zes jaar duurde de verbouwing van het vervallen, creepy, gedateerde winkelcentrum te midden van Centre Pompidou, het Louvre en typische 18e eeuwse Parijse woonblokken. En in april 2016 ging het weer open
Open structuur
Het dak bestaat uit 18.000 beweegbare glasplaten die het hele complex van 2,5 hectare overspannen. De glasplaten worden gedragen in een gele staalconstructie die golvend het dak vormt. Uit eigen ervaring weet ik dat op een hete zomermiddag de open constructie een zachte bries doorlaat en dat het in de herfst t
och geen tochtgat is. De structuur laat veel daglicht toe en geeft het winkelcentrum een uitnodigend entree. Zo kijk je van onder het dak aan de ene kant naar Centre Pompidou en de andere kant naar de Église Saint-Eustache. De brede trappen brengen je van straatniveau naar de lager gelegen open hal, waar zich het winkelcentrum bevindt. Dit versterkt het toegankelijke karakter van het gebouw. Nog dieper onder de grond ligt het grootste metrostation ter wereld Chatelet-Les Halles. Naast alle grote winkelketens vind je in la Canopée ook een bibliotheek, conservatorium en een groot hiphopcentrum.
Pompeus
De combinatie van de moderne en historische architectuur is fascinerend, die als je in het complex staat goed werkt. Maar ik kan me goed voorstellen dat omwonenden die neerkijken op een enorm geel golvend dak dat niet zo ervaren. La Canopée is namelijk wel heel groot en pompeus.
Bouwkeet
La Canopée is in het voorjaar van 2016 dan wel opgeleverd maar ‘af’ is het nog niet. Niet alle winkelpanden zijn gevuld en her en der zijn de plafonds nog niet afgewerkt. Het Nelson Mandela park, dat om het gebouw heen komt te liggen, is nog niet te bezoeken en staat vol met bouwketen en hekken.
Ga gewoon een kijkje nemen om zelf een mening te vormen: boomkruin of pisgele luifel?
